Samochody dostawcze obowiązują ograniczenia takie jak w przypadku samochodów osobowych (od początku 2019 roku) – jeśli nie zostaną one uznane za samochody ciężarowe. Jednocześnie jednak obowiązuje zasada – gdy samochód dostawczy spełnia warunki opisane w ustawie o VAT – możliwe jest pełne odliczenie również w podatku Faktura czy rachunek za najem? Osoby, które nie prowadzą działalności gospodarczej oraz nie są płatnikami podatku VAT, co do zasady nie wystawiają faktur. Powinny jednak wystawić rachunek w sytuacji, kiedy zażąda tego druga strona transakcji. Tak może być np. w przypadku najmu lokalu. Wydatki związane z opłatą za najem krótkoterminowy pojazdu nie stanowią wydatków eksploatacyjnych pojazdu. Ponoszone są w związku z nabyciem prawa do wykorzystywania samochodu i księgowane do KPiR zawsze w całości (niezależnie od tego, czy pojazd zastępczy dotyczy pojazdu, który był środkiem trwałym, czy pojazdem finansowanym Czynny podatnik VAT, który wystawia fakturę za najem na cele mieszkaniowe powinien zastosować stawkę „zw”. Z uwagi na to, że ten rodzaj najmu objęty jest zwolnieniem z podatku od towarów i usług. Co ważne, na dokumencie sprzedażowym powinna znaleźć się adnotacja wskazująca podstawę zwolnienia, czyli art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Wynajmujący wystawił i doręczył najemcy fakturę zaliczkową. Czy spółce przysługuje prawo odliczenia podatku od towarów i usług z otrzymanej od wynajmującego faktury zaliczkowej za wynajem? 18.07.2022 W jakim terminie wystawić fakturę? Przy wystawianiu faktur szczególną uwagę należy zwrócić na terminy. Działalność nierejestrowana – faktury przychodowe. Skoro w przypadku działalności nierejestrowanej nie prowadzimy księgowości, nie istnieje obowiązek wystawiania dokumentów potwierdzających sprzedaż, takich jak rachunki czy faktury. Trzeba jednak pamiętać, że na żądanie klienta taki dokument powinno się wystawić. . Inwestycje w nieruchomości stają się popularną i opłacalną formą lokowania środków finansowych. Coraz popularniejszy jest zakup nieruchomości w miejscowościach turystycznych. W takim przypadku wynajmu dokonuje się najczęściej za pośrednictwem internetowych platform. Jak należy rozliczać krótkoterminowy najem lokalu na gruncie podatkowym? Najem działalnością gospodarczą Przypomnijmy, że pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało w art. 5a pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową; polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż; polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9 zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności; wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Aby więc dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy warunki: zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą; nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT).Wobec tego w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, to wynajmowanie składników majątku traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Możliwość opodatkowania najmu lokalu ryczałtem Art. 1 pkt 2 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – dalej ustawa o ryczałcie – reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, o czym mówi art. 2 ust. 1a tej ustawy. Przykład 1. Podatnik zakupił trzy mieszkania w Kołobrzegu pod wynajem, w celu wynajmu krótkoterminowego. Kupujący nie prowadzi działalności gospodarczej. Zakupione mieszkania będą wynajmowane turystom. Czy w takiej sytuacji podatnik może wybrać opodatkowanie najmu ryczałtem ewidencjonowanym? W tym przypadku osiągające przychody z tytułu umowy najmu nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, tym samym podatnik może opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Fakt, że nieruchomości są wynajmowane krótkoterminowo, nie ma w tym przypadku znaczenia dla wyboru sposobu opodatkowania. Krótkoterminowy najem lokalu dokonywany za pośrednictwem platform internetowych – VAT Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 Ustawy o podatku od towarów i usług – dalej jako ustawa o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Z konstrukcji podatku VAT wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Biorąc pod uwagę powyższe, najem krótkoterminowy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W przypadku najmu krótkoterminowego stawka podatku wynosi 8%. Czyli najem krótkoterminowy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnicy go dokonujący winni opodatkować go stawką 8%. W tym przypadku nie ma znaczenia, czy w świadczeniu usługi bierze udział platforma internetowa. Moment powstania obowiązku podatkowego – wystawienie faktury Podatnicy dokonujący najmu krótkoterminowego za pośrednictwem platform internetowych często nie wiedzą, kiedy powstanie u nich obowiązek podatkowy w podatku VAT. W celu zobrazowania problemu posłużymy się przykładem. Przykład 2. Podatnik posiada na własność lokal mieszkalny, który jest wynajmowany na cele krótkotrwałego zakwaterowania. Czas trwania najmu określany jest w dniach. Właściciel nieruchomości wystawia ofertę najmu przez serwisy internetowe, takie jak np. airbnb. Klient zainteresowany najmem akceptuje ofertę i dokonuje przedpłaty na rachunek bankowy serwisu internetowego, na którym ją znalazł. Na tym etapie podatnik nie otrzymuje jeszcze zapłaty ani w całości, ani w części. Dokonana jest ona dopiero zgodnie z regulaminem. Rozliczenie to wygląda w ten sposób, że z otrzymanej uprzednio od klienta płatności serwis internetowy potrąca sobie ustaloną wcześniej w umowie kwotę tytułem opłaty za świadczoną usługę udostępniania oferty w sieci, a następnie pozostałą część wpłaca na rachunek bankowy wynajmującego. Co ważne, serwisy dostarczają lub umożliwiają samodzielne wygenerowanie z systemu przez podatnika dokumentacji jednoznacznie identyfikującej, których konkretnie usług i czynności dotyczy przekazana przez serwis zapłata. Podatnik wystawia fakturę dokumentującą najem dla podatników podatku VAT. Wszystkie usługi świadczone dla osób fizycznych, dla których nie została wystawiona faktura VAT, zostają ujęte na zbiorczym dowodzie wewnętrznym, który podatnik wystawia na koniec miesiąca. Wynajmujący zastanawia się, kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT. W tym przypadku momentem powstania obowiązku podatkowego dla podatników podatku VAT jest data wystawienia faktury, ale pod warunkiem, że faktura zostanie wystawiona przed upływem terminu płatności określonym w regulaminie serwisu internetowego. Czyli w tym przypadku moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia ww. usług najmu krótkoterminowego lokalu będzie powstawać zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury dokumentującej tę usługę. Moment powstania obowiązku przy niewystawianiu faktury za najem Jak to wynika z przykładu, w wielu przypadkach podatnik jednak nie wystawia faktury, ponieważ najem jest dokonywany przez osoby fizyczne. Przypomnijmy, że zgodnie z art. 669 § 2 Kodeksu cywilnego, jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie określony, czynsz powinien być płacony z góry, a mianowicie: gdy najem ma trwać nie dłużej niż miesiąc – za cały czas najmu, a gdy najem ma trwać dłużej niż miesiąc albo gdy umowa była zawarta na czas nieoznaczony miesięcznie – do dziesiątego dnia miesiąca. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawi faktury w ww. terminie lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu na jej wystawienie, tj. z upływem terminu płatności. Z opisu wynika, że w umowie najmu krótkoterminowego nie będzie określonego terminu płatności czynszu, zatem w przedmiotowej sprawie, tj. w przypadku gdy wynajmujący nie wystawia faktury, zastosowanie znajdzie cytowany przepis art. 669 § 2 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie określony, czynsz powinien być płacony z góry, a mianowicie gdy najem ma trwać nie dłużej niż miesiąc albo gdy umowa była zawarta na czas nieoznaczony miesięcznie, do dziesiątego dnia miesiąca. Podsumowując, podatnik w takiej sytuacji winien rozpoznać obowiązek podatkowy w zakresie świadczenia usług krótkoterminowego najmu lokalu, na rzecz klienta będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, tj. w dniu rozpoczęcia realizacji usług najmu krótkoterminowego. Najem lokali na krótki okres czasu to dzisiaj popularna i opłacalna forma lokowania finansów, zwłaszcza w miejscowościach turystycznych. Do tego rodzaju najmu dochodzi często za pośrednictwem platform internetowych. Na skróty Najem lokali jako forma prowadzenia działalności gospodarczejRyczałt jako jedna z form opodatkowania najmu lokaluKrótkoterminowy najem lokalu zawierany za pomocą platform internetowychObowiązek podatkowy, a wystawienie faktury Najem lokali jako forma prowadzenia działalności gospodarczej Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w ordynacji podatkowej (art. 3 pkt 9) oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 5a pkt 6). Przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, jak również poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, która to działalność jest wykonywana we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób ciągły i zorganizowany, gdzie uzyskanych przychodów nie zalicza się do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy. Ilekroć w ustawie jest mowa o:działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 źródła przychodów ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 (art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością (art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Aby uzyskane przychody zostały zaliczone do pozarolniczej działalności gospodarczej muszą być spełnione łącznie 3 warunki: zaistniały pozytywne przesłanki, o których mówi art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby można było stwierdzić, że jest to działalność gospodarcza nie wystąpiły negatywne przesłanki, o których mówi art. 5b ust. 1 tejże ustawy uzyskane przychody nie są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów, o których mówi art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów mających podobny charakter oraz składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT). Ryczałt jako jedna z form opodatkowania najmu lokalu Art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne mówi, że przychody uzyskane między innymi z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, czy poddzierżawy osiągane przez osoby fizyczne nie zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy). Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. PRZYKŁAD 1 Podatnik nie prowadzący działalności gospodarczej kupił 3 mieszkania w Gdańsku z zamiarem ich wynajmowania w ramach najmu krótkoterminowego. Lokale ma zamiar wynajmować turystom. Czy może wybrać ryczałt ewidencjonowany jako formę opodatkowania? Odpowiedź: Tak może. Podatnik nie prowadzi wynajmu mieszkań w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dlatego może płacić podatek ryczałtowo. Dla wyboru sposobu opodatkowania nie ma znaczenia fakt, że mieszkania wynajmowane są na krótki okres najem lokalu zawierany za pomocą platform internetowych Konstrukcja podatku VAT zakłada, że podatnik wykonujący czynności podlegające opodatkowaniu powinien opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Tak więc najem krótkoterminowy podlega również opodatkowaniu podatkiem VAT. Obecnie stawka podatku wynosi 8%. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Obowiązek podatkowy, a wystawienie faktury Podatnik, który korzysta z platform internetowych w celu dokonania najmu krótkoterminowego powinien dobrze określić moment powstania obowiązku podatkowego, aby móc prawidłowo wystawić fakturę VAT. PRZYKŁAD 2Podatnik jest właścicielem lokalu mieszkalnego, który postanowił udostępnić celem wynajęcia na krótki okres czasu liczony w dniach. Oferta najmu została wystawiona za pośrednictwem portalu internetowego. Klient zainteresowany daną ofertą, akceptuje ją i dokonuje przedpłaty na konto bankowe serwisu internetowego. Na tym etapie podatnik nie otrzymuje jeszcze zapłaty. Najpierw musi rozliczyć się z platformą internetową, na której znalazła się oferta wynajmu. Dopiero po rozliczeniu otrzymuje pozostałą część kwoty z wynajmu na rachunek bankowy. Serwisy internetowe dają możliwość samodzielnego wygenerowania z systemu dokumentów na podstawie, których została przekazana przez serwis zapłata dla podatnika. Dopiero w tym momencie podatnik może wystawić fakturę VAT. Usługi, dla których nie została sporządzona faktura VAT zostają ujęte na zbiorczym dowodzie wewnętrznym wystawianym przez podatnika na koniec miesiąca. W tym wypadku obowiązek podatkowy powstaje w momencie daty wystawienia faktury VAT. Warunkiem jest, aby faktura została sporządzona przed upływem terminu płatności zgodnie z regulaminem serwisu internetowego. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia najmu krótkookresowego powstanie z chwilą wystawienia faktury (art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy o VAT). Obowiązek podatkowy bez wystawiania faktury za wynajem W niektórych przypadkach podatnik nie wystawi faktury VAT, zwłaszcza jeżeli najemcami mieszkania będą osoby fizyczne. Najemcy są obowiązani do zapłaty czynszu w określonym terminie. Jeżeli termin zapłaty nie został określony w umowie, to czynsz należy zapłacić z góry (jeżeli najem trwa krócej niż miesiąc, czynsz płaci się w całości). Natomiast jeżeli trwa dłużej niż miesiąc lub jeżeli umowa została zawarta na czas nieoznaczony, to wtedy czynsz płaci się do 10 dnia miesiąca (art. 669 par. 2 kodeksu cywilnego).Zatem jeżeli podatnik nie wystawi faktury w terminie lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie w momencie upływu terminu płatności. Tak więc w sytuacji kiedy w umowie najmu krótkookresowego brak jest określonego terminu płatności czynszu, a wynajmujący nie wystawi faktury, będzie miał zastosowanie art. 669 par. 2 KC. Zadaniem podatnika jest rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego jeżeli chodzi o świadczenie usług krótkoterminowego najmu lokalu przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w dniu rozpoczęcia usługi najmu krótkookresowego (art. 19a ust. 7 ustawy o VAT). Data publikacji: 2020-03-29, autor: FakturaXL Nieruchomości na wynajem to jedna z popularniejszych form bezpiecznego inwestowania, ale zarazem - jedna z bardziej kłopotliwych. Poszukiwanie najemców, pilnowanie płatności, rozliczeń mediów, awarie oraz remonty, są co najmniej uciążliwe, zwłaszcza jeśli nie jest to nasze jedyne źródło dochodów. Pewnym rozwiązaniem jest tu przekazanie obsługi komuś innemu, czyli wynajęcie nieruchomości ze zgodą na dalszy podnajem. Powstaje jednak wówczas pytanie: jak to rozliczać, co z podatkiem dochodowym i VAT? Wynajem nieruchomości - prywatny i firmowy Ponieważ właściciel ma prawo dysponować swoją nieruchomością, a właścicielem może być zarówno osoba fizyczna, jak i podmiot prowadzący działalność gospodarczą, rozpatrując zagadnienie wynajmu nieruchomości, możemy się spotkać z czterema sytuacjami: osoba prywatna wynajmuje osobie prywatnej osoba prywatna wynajmuje firmie firma wynajmuje osobie prywatnej firma wynajmuje firmie. Nieruchomość może być wynajmowana na cele mieszkaniowe lub użytkowe, a w wynajmujący i najemca mogą być czynnymi podatnikami VAT lub nie. Praktycznie dla każdej z tych sytuacji prawo podatkowe przewiduje różne formy rozliczenia i różne są też zasady samego wynajmu. Najem prywatny na cele mieszkaniowe Pierwsza sytuacja, gdy obie strony są osobami prywatnymi, wbrew pozorom wcale nie jest najprostszym i najkorzystniejszym rozwiązaniem dla właściciela. Na nim spocznie nie tylko szukanie najemcy, ale też obowiązek dbania o lokal i części wspólne budynku, bieżące naprawy itp. Ponadto to najemcę chroni w tym przypadku ustawa o ochronie praw lokatorów, szczególnie w zakresie wypowiedzenia umowy, czy zmiany wysokości czynszu. Nie jest też łatwo, mówiąc kolokwialnie, pozbyć się nieuczciwego lub uciążliwego lokatora. Właściciel nieruchomości nie musi w związku z wynajmem prowadzić działalności gospodarczej, a dochód opodatkowuje na zasadach ogólnych, bądź w formie ryczałtu. Obejmuje go przedmiotowe zwolnienie z VAT (o ile dochód w ciągu roku nie przekroczy 200 tys. zł). Podnajem na cele mieszkaniowe Wiele osób decyduje się jednak wynająć swoją nieruchomość, jednocześnie udzielając najemcy zgody na dalszy podnajem, dzięki czemu zdejmuje z siebie większość uciążliwości związanych z wynajmem bezpośrednim, a w zamian zyskuje stały przychód. Powstaje nieco skomplikowana sytuacja, gdyż jest jeden przedmiot umowy (nieruchomość), a dwa stosunki prawne - pomiędzy właścicielem i najemcą oraz pomiędzy najemcą a podnajemcą. O ile w myśl przepisów o podatku dochodowym wynajem własnej nieruchomości nie jest działalnością gospodarczą, tak podnajem - już tak. Zatem zawierając umowę najmu ze zgodą na dalszy podnajem, stroną jest firma, a nie osoba prywatna. Dzięki temu właściciela nie obowiązują prawa ochrony lokatorów, gdyż firma nie jest konsumentem. Czy to zmienia zasady, jeśli chodzi o podatki? Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwolnione z podatku VAT są usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Nie jest więc istotne, kto dokonuje wynajmu mieszkania, lecz na jakie cele. Wszystko zatem zależy od umowy. Jeśli strony w umowie wyraźnie określą, że nieruchomość jest przeznaczona na cele mieszkaniowe, można skorzystać z przedmiotowego zwolnienia. Z drugiej strony, jeśli nie zostanie to w ten sposób sformułowane, to nawet gdy cel faktycznie jest mieszkaniowy, można się liczyć z niekorzystną interpretacją organu podatkowego. Druga strona umowy - najemca zamierzający wynająć nieruchomość, może podnajmować ją osobie prywatnej lub firmie. W tym przypadku, dla celów mieszkaniowych obowiązują te same zasady jak przy najmie prywatnym, natomiast jeśli jest to lokal użytkowy, najemca może skorzystać z podmiotowego zwolnienia z VAT (do limitu) lub wystawiać fakturę ze stawką 23%. Najem prywatny na cele użytkowe Może się zdarzyć również taka sytuacja, gdy właściciel (osoba prywatna) będzie oferował wynajem nieruchomości do celów innych niż mieszkaniowe. Wówczas z punktu widzenia przepisów o podatku dochodowym, nie będzie to działalność gospodarcza, natomiast z punktu widzenia przepisów o VAT już tak. Podatek dochodowy wynajmujący rozlicza w tej sytuacji, albo w formie ryczałtu od przychodów (bez możliwości odliczania kosztów), albo na zasadach ogólnych od dochodu. Jeśli zaś chodzi o VAT, są dwie możliwości - skorzystanie ze zwolnienie przedmiotowego (do momentu osiągnięcia ustalonego limitu - 200 tys. zł), lub rejestracja jako czynny podatnik VAT (co nie jest równoznaczne z rejestracją działalności gospodarczej w CEiDG) i wówczas odprowadzanie VAT wg odpowiedniej stawki: - 8% dla usług związanych z zakwaterowaniem (np. wynajęcie mieszkania przez firmę dla pracowników na czas szkolenia), - 23% dla pozostałych - wynajem na cele użytkowe (biuro, garaż, sklep). Będąc czynnym podatnikiem VAT, można odliczać VAT od zakupów związanych z tą działalnością. Najem w ramach prowadzonej działalności Kiedy firma wynajmuje innej firmie nieruchomość, będącą składnikiem jej majątku, sprawa jest stosunkowo prosta. W zależności od tego czy firma “właściciel” jest czynnym podatnikiem VAT, czy korzysta ze zwolnienia podmiotowego, wystawia fakturę ze stawką: - “ZW” - najem lokalu na cele mieszkaniowe lub zwolnienie podmiotowe, - 8% - jeśli jest czynnym podatnikiem wynajmującym nieruchomość w ramach usług związanych z zakwaterowaniem, - 23% - w pozostałych przypadkach. Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT powinien pamiętać, że nawet jeśli wynajmuje nieruchomość na cele mieszkaniowe i korzysta z przedmiotowego zwolnienia, to powinien wykazać tego typu sprzedaż w ewidencji sprzedaży VAT oraz w deklaracji VAT. Natomiast jeśli przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia podmiotowego, powinien pamiętać, że przychody z najmu lokali mieszkalnych powinien uwzględnić w wyliczaniu limitu na cele VAT, mimo że są zwolnione z VAT. fot. tytułowa: Chcesz szybko wynająć mieszkanie? Dodaj ogłoszenie! Dodaj ogłoszenie Chcesz szybko wynająć mieszkanie? Dodaj ogłoszenie! W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2011 r. (sygn. akt I FSK 983/09) czytamy, że „refaktura jest fakturą VAT wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku. W orzecznictwie podkreśla się, że «refakturowanie» jest pewnego rodzaju odsprzedażą usług w sytuacji, gdy jeden z podmiotów nabywa daną usługę i następnie ją sprzedaje, przy czym sprzedawca nie jest bezpośrednim usługodawcą (zob. wyrok NSA z dnia 30 czerwca 2006 r., I FSK 810/05, Lex nr 231159; wyrok NSA z dnia 25 października 2001 r., III SA 1466/00, Lex nr 49334 i wyrok NSA z dnia 22 marca 1999 r., I SA/Ka 1375/97, POP 2000/4/120)”. Przyjmując ten ugruntowany pogląd za prawidłowy, mamy do czynienia z odsprzedażą usługi. Odsprzedaż taka wykonywana jest przez podatnika będącego odrębnym bytem od pierwotnego sprzedawcy, nie ma zatem możliwości, by korzystać z podatkowych obowiązków i uprawnień sprzedawcy pierwotnego przez sprzedawcę wtórnego. Nie możemy mówić tutaj również o wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Innymi słowy jeśli Panu spółdzielnia oddała lokal w najem i z tego tytułu wystawia fakturę VAT, a następnie Pan oddaje w najem ten sam lokal to fakturę VAT wystawić Pan może tylko wtedy gdy będzie Pan podatnikiem VAT do tego uprawnionym. W przeciwnym razie nie ma Pan możliwości wystawiania faktur VAT. Również wystawienie faktury za czynsz bezpośrednio przez spółdzielnię na rzecz osoby czy firmy, której Pan oddał lokal w najem, jest niedopuszczalne, bowiem faktura taka nie dokumentowałaby rzeczywistej sytuacji. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Jeśli wynajmujący ma siedzibę w innym kraju niż najemca, to miejsce opodatkowania wynajmu środków transportu ustala się na podstawie art. 28b, 28c lub art. 28j ustawy o VAT. Polska ustawa o VAT nie zawiera definicji „środka transportu”. Gdzie szukać definicji Aby ją odnaleźć, podatnik musi sięgnąć do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy VAT. Art. 38 tego rozporządzenia mówi, że przez „środki transportu” należy rozumieć pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu. Rozporządzenie wskazuje przykłady środków transportu. Są to samochody, motocykle, rowery, trójkołowce oraz pojazdy turystyczne; przyczepy i naczepy; wagony kolejowe; statki; statki powietrzne; pojazdy dostosowane specjalnie do przewozu osób chorych lub rannych; ciągniki i inne pojazdy rolnicze; pojazdy o napędzie mechanicznym lub elektrycznym przeznaczone dla osób niepełnosprawnych. Z pojęcia „środków transportu” ustawodawca unijny wyłącza pojazdy trwale unieruchomione i kontenery. Umowy na krócej niż 30 dni Umowa wynajmu samochodu zawarta z polską firmą w naszym kraju zwykle obciążona jest według 23 proc. stawki. Jednak nie zawsze tak będzie, czasem trzeba wystawić fakturę NP, czyli bez VAT. Tak będzie, gdy spełnione zostaną dwa warunki. Po pierwsze wynajmującym będzie firma zarejestrowana jako podatnik VAT w innym kraju UE, po drugie nie będzie to najem krótkoterminowy. Ustawodawca polski w ślad za dyrektywą 2006/112/WE wskazuje, że krótkotrwały wynajem środków transportu to ciągłe posiadanie lub korzystanie z pojazdu przez okres nieprzekraczający 30 dni. Natomiast w przypadku jednostek pływających okres ten nie może przekroczyć 90 dni. Jeżeli więc podatnik wynajmuje środek transportu i wynajem ma charakter krótkotrwały, to miejscem opodatkowania usługi jest kraj, w którym środek transportu jest faktycznie oddany do dyspozycji usługobiorcy, czyli miejsce, w którym najemca lub osoba trzecia działająca w jego imieniu przejmuje nad nim fizyczne posiadanie. Przykład Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Przedstawiciel francuskiej firmy przyleciał do Polski na negocjacje handlowe i wynajął w Warszawie samochód na 14 dni. Jest to umowa wynajmu krótkotrwałego. Zostanie więc opodatkowana w Polsce. Wypożyczalnia powinna wystawić fakturę z 23-proc. VAT. Francuska firma może ewentualnie ubiegać się o jego odzyskanie na podstawie procedury zwrotu VAT dla firm zagranicznych. Przykład Polski przedsiębiorca (podatnik VAT) na osiem dni wynajął na cele firmowe samochód w Anglii. Firma brytyjska powinna mu wystawić fakturę z tamtejszym VAT. Polski przedsiębiorca nie ma obowiązku rozpoznawania importu usług. Samochód na dłużej niż miesiąc Jeżeli wynajem środka transportu przekracza 30 dni (90 dni w przypadku jednostek pływających), to jest opodatkowany według zasady ogólnej wynikającej z art. 28b ustawy o VAT. Zgodnie z nią miejscem wynajmu środka transportu między podatnikami będzie kraj siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy. Przykład Polska firma wynajęła od włoskiej spółki przyczepy na trzy miesiące. Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT faktura od włoskiego podatnika będzie podstawą do wykazania importu usług. Miejscem opodatkowania takiego najmu jest kraj usługobiorcy, czyli Polska. Wynajmujący powinien więc wystawić fakturę bez VAT. Inne reguły obowiązują, gdy wynajmujący nie jest podatnikiem VAT. Wtedy należy zastosować art. 28c ustawy o VAT. Miejsce opodatkowania zależy więc od tego, gdzie usługodawca ma siedzibę. Przykład Turysta z Rumunii wynajął w Polsce na dwa miesiące samochód kempingowy. Polski podatnik powinien wystawić fakturę z 23-proc. VAT. Skutki przedłużenia umowy Ustawodawca unijny w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) wprowadził regulacje zapobiegające nadużyciom polegającym na wielokrotnym przedłużaniu umów. Z rozporządzenia wynika, że • spowodowane siłą wyższą przekroczenie przewidzianego w umowie czasu wynajmu krótkoterminowego (czyli 30 dni dla pojazdów lądowych i 90 dla jednostek pływających) nie wpływa na określenie czasu ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu; • w przypadku wynajmowania tego samego środka transportu, objętego następującymi po sobie umowami, które zawarte zostały między tymi samymi stronami, czas wynajmu ustalany jest na podstawie okresów wszystkich umów ciągłego posiadania lub użytkowania tego środka transportu; • pierwsza umowa i jej przedłużenie stanowią następujące po sobie umowy; • okresy obowiązywania umowy lub umów krótkoterminowego wynajmu, które poprzedzają umowę uznaną za długoterminową, nie będą kwestionowane, pod warunkiem że nie wystąpiły nadużycia; • następujące po sobie umowy między tymi samymi stronami dotyczące różnych środków transportu nie będą uważane za następujące po sobie umowy w celu ustalenia okresu ciągłego posiadania, o ile nie zostaną stwierdzone nadużycia. Nie ma jednej reguły Zgodnie z art. 28j. ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni. Art. 28b ust. 1 ustawy o VAT mówi, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia usług jest kraj, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Z kolei z art. 28c ust. 1 wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest państwo, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

jak wystawić fakturę za najem krótkoterminowy